De betekenis die we als mens geven aan elke gebeurtenis of wat zich in de wereld afspeelt, is vooral bepaald door het gezichtspunt dat we gebruiken om naar die gebeurtenis of de wereld te kijken. Dat deel van de wereld dat buiten ons eigen blikveld is, zullen we uiteraard niet waarnemen. Dit betekent dat we allemaal een deel van die werkelijke wereld om ons heen waarnemen en dat er dus altijd gesloten gordijnen om ons heen zijn. In theorie betekent het dat er dus een groter deel is van de werkelijkheid die we niet waarnemen. Zolang we daar niet bewust van zijn, hebben we er geen erg aan. Door COVID-19 lijkt het erop dat diverse gesloten gordijnen openen. Dit roept soms angst op, geeft soms hoop en het biedt kansen.
De angst voor COVID-19 is er vooral omdat we er nog te weinig over weten om er gecontroleerd mee om te gaan. We hebben vooral vele decennia geïnvesteerd in het controleren van onze handelingen zodanig dat we veel van wat op ons afkomt, kunnen voorspellen. Dit bepaalt ook ons beeld van de wereld als een voorspellend geheel van bepaalde input en dat leidt tot een bepaalde output. Als dat wegvalt dan is er geen basis om op voort te bouwen.
NL 
EN