Als Phd kandidaat bij Prof. Sharda Nandram, waardeer ik deze mooie verbinding met haar van harte. Ik geloof dat dit een andere grote stroom zal creëren in mijn leven en vervolgens via mij in toekomstige Yoga studenten. Dit verhaal gaat over hoe ik besloot mijn leven te wijden aan Yoga en mijn spirituele reis.
Ik ben geboren bij unieke Zuid-Koreaanse ouders. Beiden brachten hun vroege twintiger jaren door met vechten voor de democratisering van Zuid-Korea tegen een repressieve regering. Als studente, werd mijn moeder twee keer gevangen gezet omdat ze de beweging leidde. Mijn vader, die een enorme temperament had, overtrad de wet tijdens zijn jeugd en werd, verrassend genoeg, nooit door de politie betrapt. Mijn ouders leerden elkaar kennen toen ze vrijwilligerswerk deden in een avondschool voor jonge arbeiders die op oneerlijke wijze werden uitgebuit in industriële fabrieken.
Het leven met mijn ouders was aanvankelijk erg wanhopig, maar het leidde me naar een spirituele reis zoals het idealiter bedoeld was. Mijn ouders scheidden toen mijn broer en ik 5 en 7 jaar oud waren. Moeder voedde ons op, en ik ontmoette mijn vader opnieuw, toen ik 18 was, op het punt om te beslissen wat ik met mijn leven wilde doen. In die tijd had hij zijn leven al veranderd in een spirituele reis. Hij verbleef in India om zijn sadhana (spirituele reis) voort te zetten. In die tijd was ik net aangenomen voor een bachelorstudie Engels, maar ik besloot om met hem mee te gaan naar India. Bij mijn aankomst in India, beweerde ik dat ik nooit Yoga zou studeren. Sindsdien heb ik het woord "nooit" niet meer gebruikt.
Ik kon helemaal geen Engels spreken, dus stelde mijn vader voor dat ik een Yogacursus van een maand zou volgen om ervaring op te doen met het gebruik van het Engels. Eerlijk gezegd, was het de eerste keer in mijn leven dat ik Yoga beoefende. Na een maand, kreeg ik een mysterieus papiertje. Dat was het eerste Yoga certificaat in mijn leven. Na het einde van de cursus, werd ik verliefd op de Yoga filosofie. Ik had het gevoel dat ik het al eerder had bestudeerd. Ik was voorbestemd om een bachelordiploma in Yoga te halen, en ging aan een Yoga-universiteit studeren.
Pas toen ik de Yogafilosofie ging bestuderen begreep ik uiteindelijk waarom mijn vader ons moest verlaten. Vanuit morele waarden was hij onverantwoordelijk, maar het was de toen juiste beslissing voor ons allemaal.
De Yoga-universiteit waar ik studeerde heeft een systeem van een Ashram, colleges en een ziekenhuis, allemaal op dezelfde locatie. Het zou een sprookjesboek worden als ik zou opschrijven wat een jong Koreaans meisje gedurende vijf jaar in de Ashram heeft meegemaakt. Nadat ik de opleiding had afgerond, begon ik mijn leven als Yoga-lerares in Korea. Mijn eerste ervaring sinds ik India had verlaten was nogal frustrerend. Ik kon geen baan vinden tenzij ik Yoga op een moderne manier zou onderwijzen. Ik had geen keus. Ik moest allerlei programma's leren met onbekende bronnen en principes wat veel tijd en geld heeft gekost. Ik heb drie jaar lang moderne manieren van Yoga aan veel mensen onderwezen, maar ik heb geen enkele aanwijzing gevonden dat dit soort oefeningen de mensen op een Yoga manier, volgens de Yoga-filosofie, ten goede kwam. moderne Yoga creëerde veel nadelige effecten op zowel de geest als het lichaam. Na drie jaar brak ik bijna mijn lichaam en vervulde ik mezelf met rusteloosheid. Ik besloot terug te gaan naar mijn vader in India, en met hem te gaan oefenen. Sindsdien heb ik me alleen nog maar gericht op een traditionele lesmethode en het verbinden van het oorspronkelijke principe met haṭha Yoga praktijken. Eindelijk heb ik meer vertrouwen in mijn onderwijs en aanpak, en zowel ik als mijn studenten worden er gelukkig van. Ik kijk ook niet meer op tegen zowel de traditionele als de nieuwe fancy manier van haṭha Yoga.
Ik kan niet zeggen dat ik niet werd afgeleid door andere dingen gedurende dertien jaar die voorbijgingen. Soms gaf mijn voorbarige geest Yoga de schuld en wilde ik er van weglopen. Maar ik realiseerde me dat ik er niet zonder kon leven. Telkens als ik probeerde te ontsnappen en probeerde te leven als een gewoon Koreaans meisje, en veel tijd besteedde aan plezierige dingen, werd ik lichamelijk zwak en ziek en voelde ik me leeg en chaotisch.
Drie grote redenen hebben mij doen besluiten om een PhD traject in te gaan:
- Ten eerste wil ik problemen in de moderne Yoga corrigeren en een goede leidraad daarvoor voorstellen.
- Ten tweede wil ik een betrouwbare en nauwkeurige methode aanbieden aan alle Zielen die hun spirituele weg niet kunnen vinden, om hun spirituele behoeften te realiseren.
- Tenslotte heb ik het nodig om verdere sadhana voor te bereiden. Want voordat ik me volledig overgeef aan het sadhana-leven, moet ik enkele verlangens en karma overwinnen die mijn sadhana zouden kunnen verstoren.
De moderne Koreaanse samenleving eist van individuen dat zij succesvolle onderdelen van machines zijn. Elke school leert je om een goede arbeider te zijn in plaats van een goed mens. Als je dat niet doet, ben je de verliezer in het leven. Maar we moeten echt leren wie we zijn en hoe we onszelf naar het ware geluk kunnen leiden. Helaas hebben we geen goeroe. De kennis van materie en wetenschap vervangt de zetel van goeroe. We leren niet over onszelf, maar we brengen ons hele leven door met het leren over het materiële leven. Misschien geldt dit probleem niet alleen voor Korea. Ik denk dat ik dit probleem mijn hele leven moet aanpakken. Ik durf mezelf niet voor te spiegelen dat ik een goeroe ben, maar ik hoop de mensen die zijn verdwaald tijdens hun levensreis, een gemakkelijke en juiste weg naar spiritualiteit te kunnen aanreiken zodat zij hun spirituele doelen kunnen realiseren.
Als ik mijn missie heb volbracht, zou ik graag willen teruggaan naar India en mij overgeven aan een diepere spirituele sadhana. Mijn leven als Yeohye Kwak zal zinvol zijn als deze levenskeuze mijn ziel voedt om in een volgend leven tenminste een klein beetje dichter bij verlichting te komen. Ik weet niet zeker wanneer ik dit doel zal bereiken, maar het enige wat ik kan doen is voorwaarts wandelen in dit leven. Totdat ik mij uit het wereldse leven mag terugtrekken, hoop ik dat God door het bestaan van mij vele mensen op een spirituele reis mag brengen.
Dank u voor het lezen van mijn verhaal. Het is een grote eer om mijn verhaal hier te plaatsen. Hari Om !!
NL 
EN