Ondanks mijn ervaringen met de Hindostaanse cultuur dacht ik dat yoga alleen bedoeld was voor mensen in Azië die zich uit het leven wilden terugtrekken om liever in een grot in de Himalaya’s te wonen. Ik dacht dat yoga onverenigbaar was met een Westerse levensstijl.
Ik ben geboren en getogen in Suriname maar woon sinds 1990 in Nederland. Mijn ouders zijn van Chinees-/Creoolse afkomst, maar in onze omgeving woonden Hindostanen, Javanen, Chinezen en Creolen. Ik had altijd een goede connectie met onze Hindostaanse buren en het was een voorrecht dat ik deelgenoot mocht zijn van hun dagelijks leven en festiviteiten. Ieder jaar verheugde ik mij vooral op de viering van het kleurrijke Holi Phagwa (Lente- en Nieuwjaarsfeest dat symbool staat voor de overwinning van het goede op het kwade). Al mijn vrienden op school waren Hindostanen en wij speelden en aten elke dag samen. Ik voelde mij zeer vertrouwd met de Hindostaanse keuken, taal en muziek. Het was opvallend dat ik alle Hindi liedjes kon meezingen die ik op de radio hoorde, ondanks het feit dat ik geen Hindi sprak. Ik was gefascineerd door de huwelijksceremonies en pujas (ritueel waarmee Hindoes een godheid vereren) en dit raakte mij keer op keer. Met mijn vrienden ging ik elke week naar een Hindostaanse bioscoop en mijn kamer was beplakt met foto’s van Bollywood sterren. Ik was nog te jong om de diepere betekenis van het Hindoeïsme te begrijpen maar ik werd wel geraakt door alles wat ik zag en leerde veel van mijn Hindostaanse buren en vrienden.
Toen ik vele jaren later op zoek was naar antwoorden op de meest existentiële levensvragen (waar komen wij vandaan? Wat is ons levensdoel? Wat gebeurt er na de dood?), stelde iemand voor om yoga te bestuderen en te beoefenen.
Ondanks mijn ervaringen met de Hindostaanse cultuur dacht ik dat yoga alleen bedoeld was voor mensen in Azië die zich uit het leven wilden terugtrekken om liever in een grot in de Himalaya’s te wonen. Ik dacht dat yoga onverenigbaar was met een Westerse levensstijl.
Blijkbaar hadden de ervaringen in mijn kinderjaren en de affiniteit voor Hindoe ritus toch een basis gelegd waardoor ik mij korte tijd later kon openstellen om op onderzoek uit te gaan en mij in te schrijven bij de Yogaschool van wijlen Vera Kaffiludi.Het duurde niet lang voordat ik moest toegeven hoe bevooroordeeld ik was als gevolg van gebrek aan informatie en bezocht 10 jaar lang deze school.
Het eerste boek dat ik las was: “Yoga, de weg van ons innerlijk” van Ronald P.Beesley (oprichter van College of Psycho-Therapeutics). Deze zinsnede in dit boek wekte mijn nieuwsgierigheid en inspireerde mij om op verder onderzoek uit te gaan: “In ieder mens schuilt het vermogen om zichzelf en anderen gezond te maken door geestelijke ontwikkeling, bewustwording en het streven naar eenwording met de goddelijke scheppingsbron”.
Ik ben heel blij dat ik mezelf heb kunnen openstellen, steeds meer ben gaan lezen en Hatha Yoga heb beoefend. Dit heeft mijn leven verrijkt en op een positieve manier vorm gegeven. Ik heb ervaren dat juist in onze hectische Westerse maatschappij, yoga heel bevorderlijk is om innerlijke harmonie te ervaren en de geest tot rust te brengen. Ik merkte dat ik hierdoor beter toegerust was om het hoofd te bieden aan een steeds veranderende maatschappij.
Ik heb verschillende yoga disciplines beoefend en ontdekt dat yoga op zichzelf niet een doel is. Het streven is er niet op gericht om ergens “aan te komen” en een “bestemming” te bereiken. Yoga is een manier van leven en dient in het dagelijks leven te worden geïntegreerd. Kortom, constant BEWUST en VERANTWOORDELIJK zijn. Yoga heeft mij geleerd dat, als je wil ontdekken wie je werkelijk bent, je de weg naar binnen zult moeten gaan. Ook ben ik mij bewust geworden van het belang van Prana (spirituele adem of levensenergie). In het werken met kinderen op de basisschool in Nederland heb ik regelmatig de voordelen ervaren van een simple pranayama oefening (reguleren van de ademhaling door een bepaalde techniek). Dit heeft vaak bijgedragen aan het creëren van rust en harmonie in de klas. Wanneer de kinderen druk en overenthousiast waren liet ik ze even de ogen sluiten en alleen op de ademhaling concentreren, zonder het woord yoga te gebruiken. Ook tijdens deze ongewisse tijden van de Covid-19 Pandemie kan deze simpele ademhalingsoefening helpen om gevoelens van angst en onrust te kalmeren.
p deze Internationale Yoga dag wens ik iedereen diepe bewustwording toe zodat wij een positieve bijdrage kunnen leveren aan de collectieve universele energie en helpen haar vibratie naar een hoger niveau te tillen. We ontvangen wat wij uitzenden:
“we kunnen alleen die hoeveelheid uit een glas drinken die wij er zelf in geschonken hebben”.
Ik wil graag eindigen met een meditatie geïnspireerd door R. Beesly:
“Laten wij dank betuigen aan de universele oceaan van voorziening, want het is een voorrecht uit deze goddelijke hulpbronnen te mogen putten. Laten wij uiterst selectief zijn en ernaar streven alleen datgene te putten wat zuiver is, om zo een stevige innerlijke tempel te bouwen in lichaam, denkvermogen en geest”.
NL 
EN